Carlos Drummond de Andrade
Trad: Silva Bélkior

Septem Habens Facies Carmen


Quum natus sum, angelus tortus ex illis qui degunt in umbra ait: I, Carole! esto in vita obliquus. Domus intuentur viros qui ad feminas cursitant. Forsitan caeruleus vesper si non tot cupidines. Transit currus plenus cruribus: cruribus albis nigris flavis. Quid per Venerem tot crura, cor perquirit. Oculi vero nil perquirunt. Post mystacem homo gravis, simplex, fortis. Fere haud loquitur. Pauci, rari amící homini post perspicilla et post mystacem. Deus meus, ut quid me reliquisti sciens me non esse Deum sciens me esse fragilem. Munde munde vaste munde, si vocarent me: Raymunde! sonus idem vocum, non solutio foret. Munde munde vaste munde, vastius meum cor est. Tibi effari hoc non deberem sed haec luna sed hic liquor movent maxime quemvis nostrum velut arte diaboli.


- Leia o original em PORTUGUÊS